Komodo nurkowanie

Indonezja, kraj ponad 18 tysięcy wysp, to nie tylko popularna Bali ze swymi tropikalnymi plażami i tłumami turystów. Kraj „odwróconej polskiej flagi” ma do zaoferowania znacznie więcej, jak choćby Flores. Ta wyspa, dwa razy większa od swej najsławniejszej indonezyjskiej koleżanki, słynie z kolorowych plaż, czynnych i wygasłych wulkanów, plantacji pysznych owoców i przypraw, rdzennej ludności Nghada i jest doskonałym miejscem do rozpoczęcia safari nurkowego czy poszukiwań smoka z Komodo.

Park Narodowy Komodo leży w południowo-wschodniej Indonezji pomiędzy wyspami Sumbawa i Flores. W skład parku wchodzą wyspy Komodo, Padar  i Rinca, największe na terenie parku oraz wiele innych, mniejszych wysp oraz otaczające je morze. Park zajmuje obszar 187.500 hektarów (112.500 ha morza i 75.000 ha wysp). Został ustanowiony w 1980 roku a w 1991 wpisany na listę światowego Dziedzictwa Unesco.

Nurkowanie w Parku Narodowym Komodo jest szczególne. Cieśnina między wyspami Rinca i Komodo tworzy przejście pomiędzy dwoma oceanami, Oceanem Indyjskim na południu i Pacyfikiem (morze Flores) na północy. Dzięki stałemu mieszaniu się ciepłych tropikalnych wód z północy z chłodniejszymi z południa Komodo to unikalny ekosystem z niezwykle bogatą florą i fauną.

Przynajmniej 253 gatunków twardych rafotwórczych korali tworzy rafę w parku. Liczba gatunków ryb szacowana jest na ponad 1000. Wśród nich liczne są rekiny rafowe, widywane są także rekiny wielorybie migrujące przez teren parku. Manty są często spotykane na całym obszarze parku. W niektórych miejscach spotkanie z nimi jest niemal pewne. W okresie od września do grudnia tworzą grupy, czasem ogromne, sięgające 50 sztuk.
Żyją tu tez morskie ssaki: dugongi, spokrewnione bliżej ze słoniami lądowymi niż z innymi ssakami morskimi, delfiny i wieloryby – łącznie 18 gatunków. Gady reprezentowane są przez żółwie – 2 gatunki i węże morskie. Nurkowiska na południu regionu słynne są ze swojego świata bezkręgowców.

Temperatura wody bardzo różni się w zaleznoci od miejsca: na północy rejonu waha się od 25 do 29 oC a na południu od 22 do 28oC. .

Zazwyczaj jest bardzo dobra widoczność, może osiągać 30 m. Czasem występuje słaba widocznoć spowodowana ogromną ilocią planktonu. Za to rekompensowane jest to niezwykłym bogactwem i róznorodnością życia morskiego jako że plankton stanowi pożywienie przyciągające liczne grupy zwierząt będące z kolei pożywieniem dla innych zwierząt.
Obszar parku charakteryzuje się silnymi prądami związanymi z wąską cieśniną pomiędzy wyspami Rinca i Komodo. Mogą osiągać do 8 węzłów.

To tutaj nurkowie mają okazję spotkać niezwykłe stworzenie! Po polsku samogłów, po łacinie Mola mola, po angielsku ocean sunfish, czyli oceaniczna ryba słoneczna – to ryba, która wygląda, jakby natura obdarzyła ją tylko głową. Co ciekawe, ta zapisana w Księdze Rekordów Guinnessa największa kostnoszkieletowa ryba na Ziemi, ważąca 2,5 tony i mierząca nawet 3 m, posiada mózg wielkości orzeszka (zaledwie 4 gramy)! Jak sama nazwa wskazuje, ryba słoneczna uwielbia pływać po powierzchni oceanu i wygrzewać się na słońcu. Nazwa „Mola mola” wywodzi się z okrągłego, dziwnego kształtu ryby i oznacza „kamień młyński”. Samogłów to także prawdopodobnie najbardziej płodna ryba świata. Przeciętnej wielkości samica składa około 300 milionów jajeczek!

Smoki z Komodo budzą wielkie zainteresowanie nie tylko z racji swojego wyglądu. Warany to największe drapieżniki na indonezyjskich wyspach Komodo, Flores, Rintja (Rinca), Padar. Dorosłe mogą osiągnąć nawet 3 metry długości i  wagę 70 kilogramów. Polując na większe od siebie zwierzęta potrafią dogonić i zabić jelenia i dzika, a nawet zwierzę wielkości bawoła.Ich ślina jest toksyczna – ugryzione przez smoka z Komodo zwierzę umiera w czasie od kilku godzin do kilku dni. Żywią się też mięczakami, ptakami, gadami i skorupiakami i niestety swoimi mniejszymi pobratymcami. Mogą biegać z prędkością 20 km/h, nurkować na głębokość 4,5 m i wspinać się na drzewa. Padlinę wyczują z odległości kilku kilometrów, w czym pomaga im znakomity węch. Mają też świetny wzrok: widzą w kolorach i na odległość 300 m.

Flaga narodowa Indonezji jest niemal identyczna z flagą Polski. Ma ten sam wzór i barwy: białe i czerwone. Różni się tylko kolejnością kolorów na pasach.