Arktyka nurkowanie

CIEKAWOSTKI ORAZ WIADOMOŚCI O ARCHIPELAGU SVALBARD …

» Nazwa „Svalbard” oznacza „zimne wybrzeża”
» Longyearbyen, jedyne prawdziwe miasto na Svalbardzie, zostało założone przez Amerykanina w 1906 roku. Liczy nieco ponad 2000 mieszkańców.
» Prawie 65% powierzchni Svalbardu to chroniony rezerwat przyrody lub park narodowy.
» Svalbard ma trzecią co do wielkości pokrywę lodową na świecie, ustępując jedynie Antarktydzie i Grenlandii.
» Na Svalbardzie nie można się planowo urodzić ani umrzeć. Kobiety muszą na kilka tygodni przed rozwiązaniem polecieć na ląd (w szpitalu nie ma sali porodowej), a na wyspie można przebywać tak długo, jak długo jest się w stanie o siebie zadbać. Średnia wieku nie przekracza 40 lat. Gdy stan zdrowia jakiegoś mieszkańca wyspy znacząco się pogarsza – interweniuje gubernator i stanowczo prosi o to, by przeniósł się on do Norwegii kontynentalnej. Jakiś czas temu okazało się, że zwłoki pochowane na cmentarzu w Longyearbyen zostały zakonserwowane przez wieczną zmarzlinę i nie ulegają pełnemu rozkładowi. Badania wykazały, że w pobranych próbkach znajduje się na przykład wirus Hiszpanki, która zdziesiątkowała populację kontynentu w 1918 roku, docierając także do Svalbardu. Znaczące ocieplenie klimatu mogłoby więc przyczynić się do wybuchu kolejnych epidemii. By zapobiec podobnym sytuacjom i chronić mieszkańców podjęto szczególne środki ostrożności i zamknięto cmentarz ponad 70 lat temu, a także wprowadzono „zakaz umierania”. Nawet jeśli jest za późno na transport do Norwegii kontynentalnej lub zdarzy się wypadek, zwłoki odsyłane są na kontynent zgodnie z ostatnim miejscem zameldowania danej osoby. W związku z tym mówi się, że na tej wyspie nie można umrzeć.
» Bezrobocie wynosi tu 0%. To dlatego, że nie można tu przebywać nie mając pracy. Jeśli tak się stanie, gubernator wyspy zadba o to, byś opuścił archipelag sprawnie i możliwie szybko, oczywiście na swój koszt. Część prac jest sezonowa, więc nikogo nie dziwi fakt, że niektórzy mają po 3-4 prace. W większości przypadków konieczna jest znajomość języka norweskiego.» Spitsbergen to strefa bezcłowa. Każdy mieszkaniec po 6 miesiącach od zameldowania dostaje imienną kartę na alkohol – ograniczenia dotyczą wódki i piwa: 2 butelki alkoholu powyżej 21% i 24 puszki piwa muszą wystarczyć na miesiąc. W mieście jest 21 lokali serwujących wysokoprocentowe trunki.

» Gdy na wyspie zostanie zastrzelony niedźwiedź, gubernator wszczyna śledztwo. takim przypadku każdorazowo sprawdzane jest, czy aby na pewno nie można było uniknąć zastrzelenia niedźwiedzia i czy zaistniała sytuacja obrony koniecznej. Jeśli np. zastrzeli się zwierze z odległości 130 metrów (taki przypadek miał miejsce gdy przebywaliśmy na Spitsbergenie) gubertantor najprawdopodobniej uzna, że to zbyt duża odległość i nałoży na strzelającego olbrzymią karę. Zabicie niedźwiedzia to ostateczność. Najpierw trzeba wykorzystać wszystkie inne metody (gwizdek, flary, strzały ostrzegawcze) i tylko w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia – strzelać do celu.
» Najpopularniejszym środkiem transportu są skutery. Na niewiele ponad 2000 mieszkańców przypada prawie 4000 skuterów. Gdy drogi są przejezdne w ruch idą samochody. Na wyspie jest zaledwie 40 km dróg, tylko na głównej drodze jest asfalt, poza miastem szuter. Obowiązuje ograniczenie do 50km/h, w bocznych uliczkach 30km/h, a prawie wszystkie skrzyżowania są równorzędne. Gdy spadnie śnieg skuter jest w tych warunkach niezastąpiony.
»Słońce nie zachodzi tutaj przez prawie 4 miesiące i na odwrót – nie wschodzi przez podobną ilość czasu
Od 25 października aż do 8 marca mieszkańcy pozbawieni są dziennego światła. Noc polarna jest chyba najtrudniejsza do zniesienia w tych i tak trudnych warunkach. Mieszkańcy wyspy twierdzą, że najlepsze sposoby na przetrwanie zimy to zwykle książki, dobre filmy, dużo czekolady i…seks. Dzieci, w trakcie nocy polarnej, wysyłane są na specjalne naświetlania UV. Gdy słońce pojawia się po raz pierwszy po długiej przerwie mieszkańcy gromadzą się przy schodach starego szpitala, by je powitać.
»Na Svalbardzie nie ma kotów. Mieszkańcy Longyearbyen nie mogą zabierać ze sobą kotów na wyspę. Surowe prawo jest konieczne i ściśle egzekwowane, aby chronić lokalną faunę i ptactwo.
»Niedźwiedzie polarne- Na Svalbardzie żyje około 3000 niedźwiedzi polarnych. Ta liczba jest o ok. jedną trzecią większa od liczby mieszkańców Longyearbyen, także panują tu bezsprzecznie korzystne warunki do spotkania się z tymi zwierzętami.

PRZYGOTOWANIE DO PODRÓŻY – GENERALNE WSKAZÓWKI I PORADY:
Sposób ubioru i przygotowanie właściwego ekwipunku przed podróżą w zimny klimat jest kwestią bardzo indywidualną. Mocno zależy on bowiem od Waszych doświadczeń i osobistych predyspozycji organizmu (w tym osobniczej odporności na zimo). Podczas naszej wyprawy najważniejsze nad czym będziemy musieli zapanować to woda i wiatr – w dodatkowo niskich temperaturach.
» Pamiętajmy o wielowarstwowym stroju – to sukces w utrzymywaniu ciepła! Lepiej jest mieć na sobie kilka cienkich warstw ubrań niż 1 grubą powłokę. Pomiędzy poszczególnymi warstwami odzieży tworzy się cienka przestrzeń z powietrzem ogrzewanym temperaturą ciała – działa to wyśmienicie jako bariera izolacyjna.
» Nie zabierajmy zbyt ciasnych/przyległych ubrań – ogranicza to wytworzenie się powłoki powietrza, które ogrzane ciepłem ciała dodatkowo nas izoluje od zimna.
» Wełna, jedwab, materiały syntetyczne – jak polar są lepszym rozwiązaniem w zimnym klimacie niż bawełna.
» Powszechna maksyma polarników mówi – „jeśli masz chłodne stopy, załóż nakrycie głowy”. Miejmy na uwadze fakt, iż 90% ciepła tracimy przez głowę! Dobrze jest też także chronić uszy, twarz, kark i szyję – najlepiej hustką lub bandaną (zwłaszcza jeśli poruszamy się pod wiatr).
» Właściwe buty są prawdopodobnie jednym z najważniejszych elementów wyposażenia na naszą wyprawę! Pamiętaj, że będziesz z nich korzystał każdego dnia i będą musiały sprawdzić się w trudnych warunkach. Muszą być solidne, dobrze dopasowane, wygodne. Unikaj obuwia utrudniającego chodzenie, wykonanego z materiałów PCV, z podeszwą, która będzie ślizgała się po pokładzie czy mokrych kamieniach. Dla zwiększenia ciepłoty stóp proponujemy ubierać 2 pary skarpet. Upewnij się, że są one maksymalnie wygodne i dobrze dopasowane – nie ważne w jakim rozmiarze są!
» Bar: podczas pobytu na łodzi jest to miejsce spotkań wszystkich uczestników wyprawy. Można będzie kupić sobie drinka. Obszar baru jest miejsce dla osób niepalących. Gorąca kawa i herbata będą tu dostępne 24h/dobę.
» Komunikacja: podczas wyprawy na pokładzie statku będzie istniała możliwość by wysyłać maile lub telefonować – za pomocą połączenia satelitarnego Iridium. Internet Wi-Fi jest dostępny w salonie obserwacyjnym i na niektórych częściach statku. Dodatkowo istnieje możliwość podłączenia własnego laptopa do Internetu w każdej kabinie – należy zabrać ze sobą kabel lub też można skorzystać z publicznych komputerów dostępnych w pokładowej bibliotece. Innym rozwiązaniem jest zakup dostępu do sieci pokładowej. Koszty usług są następujące:
a/ stały dostęp do Internetu: Voucher 20MB – 7,5€; 50MB – 18€; 100MB – 35€ oraz 500MB – 150€.
b/ pokładowe konto mailowe: 25€ – 12 dniowe safari.