Antarktyda nurkowanie

Wybierając się na nurkowanie na Antarktydę zapoznaj się z podstawowymi informacjami (Nurkowanie Antarktyda)

Ciekawostki:

• Lód: na Antarktydzie znajduje się 90% zasobów lodu na Ziemi. Naukowcy szacuj, że gdyby cały antarktyczny lód się stopił, poziom morza podniósłby się nawet o 80 metrów. Ponad 99% lądu Antarktydy pokrywa lód. Trudno więc zajrzeć w geologiczną przeszłość kontynentu. Niegdyś stanowił on rdzeń wielkiego superkontynentu zwanego Godwaną, wilgotnego i o umiarkowanych temperaturach, ale 70 mln lat temu rozpoczął samodzielny byt. Przed 30 mln lat większość Antarktydy pokrywał już lód. Podłoże lądowe jej wschodniej części ma 3 mld lat i należy do najstarszych na ziemi. Budują je masy skalne pocięte uskokami i usiane wulkanami. Zachodnia Antarktyda liczy już tylko 700mln lat.
• Zima: na setkach tysięcy kilometrów kwadratowych wyżyny od kwietnia do września panuje bezsłoneczna, mroźna zima. Średnia temperatura dla tej pory roku wynosi -62°C.
• Powierzchnia i odległości: powierzchnia Antarktydy wynosi 14.000.000 km² Jej wybrzeża są oddalone od wybrzeży Ameryki Południowej o ok. 1.000 km, od Australii o 3.100 km, natomiast od Afryki o 3.980 km.
• Dno globu: biegun południowy, leżący na wysokości 2835m n.p.m., to miejsce jedyne w swoim rodzaju. Tutaj słońce  wschodzi tylko raz w roku, około 21 września i zachodzi tylko raz – około 21 marca. Przez ponad 250 dni w roku tempeatura utrzymuje się -45°C. Niemal codziennie pada, ale z czystego nieba: kryształki lodu sypią się z chmur tak cieniutkich że aż niewidocznych.
• Zwierciadło: Stała pokrywa śnieżna Antarktydy odbija ponad 80% padającego na nią światła słonecznego, przez co  nie dopuszcza do ogrzewania się powierzchni. Roczne opady są niewielkie, ale praktycznie cały śnieg, który spadnie nie topnieje nigdy.
• Bezludzie: Wszyscy mieszkańcy na Antarktydzie to przybysze, tubylców nigdy tu nie było. W sezonie letnim na kontynencie przebywa ok. 20 tyś osób – badaczy, personelu technicznego i turystów. Zimą liczba ta nie przekracza tysiąca.
• Ruchome brzegi: Antarktyda to koszmar kartografa! Jej kontur zmienia się, jeszcze nim zdąży się go narysować. Mniej niż połowę długości linii brzegowej tworzą skały albo lód leżące na skalnym podłożu. Reszta to krawędzie pól lodowych i napierające lub cofające się lodowce. Odrywające się ogromne góry lodowe czynią w zarysie kontynentu wyrwy wielkości województwa.
• Życie: Mchy i porosty to jedyne rośliny, które są w stanie przeżyć miesiące suchej, mroźnej ciemności. Największym zwierzęciem stale żyjącym na lądzie Antarktydy jest 2,5 centymetrowa bez skrzydła muchówka. Odkryte skamieliny świadczą o cieplejszej, zielonej przeszłości Antarktyki. 200 mln lat temu w dzisiejszych Górach Transantarktycznych żył drapieżny dinozaur Cryolophosaurus. 100 mln lat później na Płw. Antarktycznym niesiony rzeką rumosz przykrył drzewo, którego skamieniałe szczątki można zobaczyć na Wyspie Aleksandra.
• Satelitarny obraz Antarktydy: Na mapach aż do połowy lat 80-tych XX wieku wnętrze Antarktydy zajmowały jedynie białe plamy. Satelity z kamerami pracującymi w paśmie promieni widzialnych miały taki kąt widzenia, że poza zasięgiem ich obiektywów pozostawał obszar 3,1 mln km² na południe od 82° szerokości geograficznej. W 1997 roku CSA wykonała swoim satelitą Radarsat-1 manewr, który skierował jego radarowy skaner na biegun południowy. Była to pierwsza akcja Kartowania Antarktydy – wspólne przedsięwzięcie kanadyjskiej CSA i amerykańskiej NASA. Polegała na dokładnym obfotografowaniu kontynentu i trwała 18 dni. Opracowanie tych obrazów wymagało 2 lat pracy. W roku 2000 Radarsat ponownie skartował wybrzeże Antarktydy i większość płynących lodowców. Zmiany w obu obrazach były zdumiewające.
• Góry Transantarktyczne: Długi na 2900km łańcuch górski dzieli Antarktydę na 2 części: wschodnią i zachodnią. Wierzchołki, które wystają nad powierzchnię lądolodu, noszą nazwę nunataków.
• Lodowy ciężar: Lodowe masy pokrywające Antarktydę ważą tyle, że wgniatają skorupę ziemską o prawie kilometr w głąb. Wskutek tego szelf kontynentalny nieprzykryty lodem ma spadek w kierunku od pełnego oceanu ku brzegom lądu – odwrotnie niż w przypadku pozostałych kontynentów.
• Kronika atmosfery: W gromadzących się z roku na rok warstwach śniegu więzną drobinki zanieczyszczeń i pęcherzyki powietrza, zapisując w lądolodzie kronikę dziejów klimatu. Jej odczytanie umożliwiają rdzenie lodowe – pionowe próbki pokrywy lodowej pozyskane metodą wierceń. Liczący ok. 3660 m rdzeń uzyskany w rosyjskiej stacji badawczej Wostok to zapis danych klimatycznych z 420 tyś. lat – takich jak temperatura czy stężenie w atmosferze gazów cieplarnianych: CO2 i metanu. Dane ujawniają powtarzający się cykl zmian klimatu o okresie około 100 tyś lat. Dane te pozwoliły stwierdzić, że wskutek działalności człowieka, a zwłaszcza spalania paliw kopalnych, stężenia gazów cieplarnianych jest dziś wyższe niż kiedykolwiek w ciągu ostatniego pół miliona lat.
• Ushuaia: Najbardziej wysunięte na południe miasto na świecie położone jest nad kanałem Beagle, przy granicy z Chile (54°48′S). Tytuł ten jest kwestionowany przez Chile, które na południe od Ushuaia, na wyspie Navarino rozwija rybacką osadę Puerto Williams (54°56′S). Puerto Williams liczy na razie jednak tylko około 2000 mieszkańców i nie posiada pełnej miejskiej infrastruktury. W 1991 Ushuaia zamieszkiwało 19 tys. mieszkańców a w 2006 około 60 tys. Jest to drugie co do wielkości miasto prowincji. Dawniej dominował w Ushuaia przemysł mięsny, rybny, drzewny. Miasto znajduje się w strefie wolnocłowej i posiada własny port handlowy, rybacki i lotniczy. Lotnisko Aeropuerto Internacional Malvinas Argentinas ma status lotniska międzynarodowego. Obecnie główną i najprężniej rozwijającą się gałęzią gospodarki jest turystyka.
• Cieśnina Drake’a: Cieśnina między Ameryką Południową a Antarktydą, która łączy dwa oceany – Spokojny i Atlantycki. To jedno z najbardziej niebezpiecznych miejsc na Ziemi, życie straciło tu przynajmniej sześciuset śmiałków. W Cieśninie Drake’a przebiega granica Antarktyki, tzw. Antarktyczny Front Polarny. To wąski pas, gdzie spotykają się cieplejsze wody z północy oraz chłodne z obszarów Antarktydy. Różnica temperatury powietrza między północną a południową częścią cieśniny przyczynia się do powstawania w jej obszarze bardzo silnych wiatrów, głównie w okolicy Przylądka Horn. Bliżej bieguna południowego z kolei występują pola i góry lodowe. Cieśnina powstała 41 mln lat temu – twierdzą amerykańscy geolodzy. Wówczas to miało miejsce pęknięcie ostatniej bariery oddzielającej Antarktydę od Ameryki Południowej, co umożliwiło powstanie wokółantarktycznego prądu oceanicznego i – w konsekwencji – ochłodzenie Antarktydy. Szerokość przesmyku to 1.110 km, zaś jego głębokość osiąga w niektórych miejscach ponad 5 km. Skąd taka a nie inna nazwa? Od nazwiska Francisa Drake’a który, choć opłynął Amerykę Południową przez Cieśninę Magellana w 1578 r., to został zepchnięty przez sztorm na południe na wody opisywanej cieśniny. Prawdopodobnie nie zdawał sobie sprawy, że płynie właśnie przesmykiem prowadzącym dookoła kontynentu. Pierwszego udokumentowanego przepłynięcia dokonał statek Eendracht kapitana Willema Corneliszoona Schoutena w 1616 r.
• Antarktyka i Antarktyda: Antarktyka składa się z kontynentu czyli Antarktydy – lądu pokrytego lądolodem oraz wysp, lodowców szefowych, gór lodowych i oczywiście wód Oceanu Południowego.
• Kałamarnice olbrzymie na Antarktyce: Olbrzymie zwierzęta od wieków fascynowały ludzi. Szczególne zainteresowanie budzą „potwory” z morskich głębin, środowiska najbardziej nieprzyjaznego i najsłabiej poznanego przez człowieka. Jedno z tych legendarnych monstrów zostało niedawno wyciągnięte przez nowozelandzkich rybaków poławiających na Morzu Rossa cenne antarktyczne ryby kłykacze. Schwytany okaz to ważący prawie pół tony samiec kałamarnicy kolosalnej. Jest ta największy i jedyny w pełni dojrzały osobnik tego gatunku, który trafił w ręce badaczy. Poprzedni „rekordzista”, schwytany zresztą w ten sam sposób, ważył zaledwie 150kg.
• Lądolód Antarktydy Zachodniej: dopływ ciepłej wody powoduje topnienie i przesuwa linię gruntowania w stronę kontynentu, co może prowadzić do rozpadu lodowców szelfowych.
• Antarktyda jest najbardziej suchym miejscem na Ziemi. Roczne opady sięgają tutaj zaledwie 10mm, a w niektórych miejscach tego kontynentu deszcze nie padał od 2 milionów lat.
• Niedźwiedzi polarnych nie spotkamy na Antarktydzie – bo jest tu dla nich za zimno.
• Antarktyda jest jedynym kontynentem, na terenie którego nie ma żadnego Państwa.
• Stacje badawcze na Antarktydzie posługują się strefą czasową, która obowiązuje w ich macierzystym kraju lub synchronizują czas z bazą dostarczającą im zaopatrzenie.
• Góra lodowa B-15 jest największym takim obiektem na świecie. Jej powierzchnia wynosi 11 tyś. kilometrów kwadratowych, czyli jest większa od Jamajki.
• Antarktyda to jedyne miejsce na świecie gdzie żyje pingwin cesarski – największy gatunek tych zwierząt i jedyny, który odbywa lęgi w okresie antarktycznej zimy.
• Antarktyda ma swój numer kierunkowy: +672, domenę internetową „.aq” i flagę: biały kontynent na niebieskim tle.

Praktyczne informacje:

Wiza: nie jest wymagana (pobyt do 90 dni). Wymagany okres ważności paszportu przy wjeździe wynosi 6 miesięcy.

Państwowość: Antarktyda nie należy do żadnego państwa i żadnej nie sprawuje nad nią kontroli. Od 1959 roku warunki traktatu antarktycznego przewidują, że kontynent będzie wykorzystywany tylko w celach pokojowych, a także gwarantują wolność badań i swobodną wymianę informacji. Dane z automatycznych meteorologicznych są ogólnodostępne. Poszczególne państwa utrzymują stacje naukowe w Antarktyce, ale prowadzone w nich programy badań są z reguły przedsięwzięciami wspólnymi wielu krajów.

Zdrowie: Nie ma wymogu szczepień ochronnych.

Ambasada: Ambasada RP w Republice Argentyńskiej: Argentyna, Buenos Aires, Alejandro Maria de Aguado 2870, C 1425 CEB. Telefon: + 54 11 4808 1700 oraz Faks: +5411 4808 1701.

Lotnisko: Port lotniczy w Ushuaia to małe lotnisko międzynarodowe – Aeropuerto Internacional Malvinas Argentinas.

Apteczka: Warto zabrać ze sobą i spakować podstawowe środki farmaceutyczne używane powszechnie podczas wyjazdów. UWAGA! Poniższe wskazówki to jedynie sugestia – prosimy skonsultować informacje z Państwa lekarzem prowadzącym!

Dla osób cierpiących na przykre dolegliwości związane z przebywaniem na wodzie (zwłaszcza podczas intensywnego falowania) polecamy zabrać dobre preparaty przeciw chorobie morskiej! Cieśnina Drake’a, którą będziemy pokonywać słynie jako miejsce z najbardziej kapryśną pogodą na świecie i często występującymi warunkami sztormowymi! Przy dobrej pogodzie lub dla osób odpornych powszechnie dostępne w aptekach preparaty mogą okazać się wystarczające. Dla osób bardziej wrażliwych słyszeliśmy o plastrach transdermalnych Scopoderm (zawierających Scopolaminę) – działających przez 72h. Nie są dostępne w Polsce, można zamówić je przez Internet.

Sposób ubioru i przygotowanie właściwego ekwipunku przed podróżą w zimny klimat jest kwestią bardzo indywidualną. Mocno zależy on bowiem od Waszych doświadczeń i osobistych predyspozycji organizmu (w tym osobniczej odporności na zimo). Podczas naszej wyprawy najważniejsze nad czym będziemy musieli zapanować to woda i wiatr – w dodatkowo niskich temperaturach – spodziewamy się temperatury w  okolicach 0°C + wskaźnik wychłodzenia wiatrem!

» Pamiętajmy o wielowarstwowym stroju – to sukces w utrzymywaniu ciepła! Lepiej jest mieć na sobie kilka cienkich warstw ubrań niż 1 grubą powłokę. Pomiędzy poszczególnymi warstwami odzieży tworzy się cienka przestrzeń z powietrzem ogrzewanym temperaturą ciała – działa to wyśmienicie jako bariera izolacyjna.

» Nie zabierajmy zbyt ciasnych/przyległych ubrań – ogranicza to wytworzenie się powłoki powietrza, które ogrzane ciepłem ciała dodatkowo nas izoluje od zimna.

» Wełna, jedwab, materiały syntetyczne – jak polar są lepszym rozwiązaniem w zimnym klimacie niż bawełna.

» Powszechna maksyma polarników mówi – „jeśli masz chłodne stopy, załóż nakrycie głowy”. Miejmy na uwadze fakt, iż 90% ciepła tracimy przez głowę! Dobrze jest też także chronić uszy, twarz, kark i szyję – najlepiej hustką lub bandaną (zwłaszcza jeśli poruszamy się pod wiatr).

» Właściwe buty są prawdopodobnie jednym z najważniejszych elementów wyposażenia na naszą wyprawę! Pamiętaj, że będziesz z nich korzystał każdego dnia i będą musiały sprawdzić się w trudnych warunkach. Muszą być solidne, dobrze dopasowane, wygodne. Unikaj obuwia utrudniającego chodzenie, wykonanego z materiałów PCV, z podeszwą, która będzie ślizgała się po pokładzie czy mokrych kamieniach. Dla zwiększenia ciepłoty stóp proponujemy ubierać 2 pary skarpet. Upewnij się, że są one maksymalnie wygodne i dobrze dopasowane – nie ważne w jakim rozmiarze są!

» Bar: podczas pobytu na łodzi jest to miejsce spotkań wszystkich uczestników wyprawy. Można będzie kupić sobie drinka. Obszar baru jest miejsce dla osób niepalących. Gorąca kawa i herbata będą tu dostępne 24h/dobę.

» Komunikacja: podczas wyprawy na pokładzie statku będzie istniała możliwość by wysyłać maile lub telefonować – za pomocą połączenia satelitarnego Iridium. Internet Wi-Fi jest dostępny w salonie obserwacyjnym i na niektórych częściach statku. Dodatkowo istnieje możliwość podłączenia własnego laptopa do Internetu w każdej kabinie – należy zabrać ze sobą kabel lub też można skorzystać z publicznych komputerów dostępnych w pokładowej bibliotece. Innym rozwiązaniem jest zakup pełnego dostępu do sieci lub też pokładowego konta e-mailowego na czas trwania safari. Koszty usług są następujące:

a/ stały dostęp do Internetu: Karta 20MB – 15€; 50MB – 30€ oraz 100MB – 60€

b/ pokładowe konto mailowe: 25€ – 12 dniowe safari.

!!! Miejmy na uwadze fakt, iż szybkość Internetu jest bardzo wolna. Zdarzają się także miejsca kiedy Internet będzie niedostępny !!!

Rozmowy telefoniczne z pokładu łodzi:

a/ karta 20 minutowa – 15€

b/ karta 60 minutowa – 45€.

» Waluta i płatności na pokładzie łodzi: Podczas safari wszystkie zakupy z baru i sklepu z suwenirami będą zapisywane na „kabinę”. Dzień przed opuszczeniem pokładu łodzi każdy uczestnik zostanie poproszony o rozliczenie się z zakupów – możliwe są płatności gotówką (Euro/USD) oraz kartą płatniczą (Visa/Master Card/Diners Club/Discover/Union).

» Ubiór na pokładzie łodzi: obowiązuje strój luźny, wygodny, nieformalny. Solidne, nie ślizgające się po pokładzie statku buty oraz kurtka powinny zawsze być łatwo dostępne. Tak by na sygnał „wieloryby/whales”  móc szybko się ubrać i wybiec na pokład obserwacyjny.

» Lekarz: na pokładzie łodzi towarzyszyć będzie nam lekarz, miejmy jednak na uwadze, że zaplecze medyczne i możliwości udzielenia pomocy lekarskiej są podstawowe – na tyle dobre na ile pozwalają na to warunki.

» Elektryczność: kontakty na pokładzie statku są w standardzie europejskim – 220V, 50Hz, dwa okrągłe bolce.

» Pralnia: na pokładzie statku istnieje możliwość wykonania prania. W każdej kabinie znajduje się worek oraz formularz na takie zamówienie. Czas oczekiwania na realizację zamówienia to ok. 24h.

» Godziny posiłków: śniadanie 07:30, lunch 12:30, kolacja 19:00.

» Sejf na pokładzie łodzi: osoby posiadające cenne przedmioty mogą przekazać je managerowi statku i poprosić o przechowanie na czas wyprawy.

» Instrukcje bezpieczeństwa, plan dnia, życie na pokładzie łodzi: po zaokrętowaniu na pokładzie statku załoga udzieli nam kompleksowego szkolenia i wytłumaczy dokładnie zasady obowiązujące na jednostce pływającej podczas naszej wyprawy.

» Złote zasady na lądzie: Nie zostawiaj niczego poza odciskami stóp! Nie zabieraj niczego poza wspomnieniami!

» Jedzenie na lądzie: Na Płw. Antarktycznym obowiązuje zakaz jedzenia. Wyjątek stanowią osoby, które wybierają się na dłuższą wspinaczkę w głąb lądu – wtedy mogą one zabrać ze sobą pożywienie (nie zawierające nasion/ziaren!) oraz napoje.