Nurkowanie na Morzu Korteza – safari nurkowe Meksyk

Niesłychana bioróżnorodność morska, która zachwyciła samego J.Y.Cousteau !

Miejsce nurkowe owiane światową sławą. Jacques Cousteau nazwał Morze Korteza „akwarium świata”, ponieważ żyje w nim ponad 600 gatunków zwierząt począwszy od przedstawicieli świata makro: uroczych koników morskich, graników, żabnic, ślimaków nagoskrzelnych; po liczne kolonie większych przedstawicieli fauny: uchatek kalifornijskich, delfinów, stad rai, kaszalotów, finwali, rekinów wielorybich, rekinów oraz wielorybów pilotów. Morze Korteza to magiczne miejsce, ocean otoczony pustynią z różnorodnym ekosystemem i mnóstwem zwierząt. Od prawie 50 lat eksplorując Morze Korteza, co roku od maja do początku listopada gromadzi się od 80 do 220 rekinów wielorybich w okolicy Bahia de Los Angeles. Morze Korteza to prawdziwy rarytas, który otwiera się na safari przez zaledwie 3-4 miesiące w roku. Podążymy trasą La Paz – La Reyna – Espiritu Santo – San Franciscito – Las Animas – Park Narodowy Loreto! – Bahia de Los Angeles. Do tego mamy bardzo dużą szansę na samotny rejs, gdzie oprócz naszej luksusowej łodzi na tafli wody nie dostrzeżemy innych jednostek nurkowych!

 

Nurkowanie na Morzu Korteza

Morze Korteza – ang. Gulf of California lub Sea of Cortés) – duża i wąska zatoka leżąca na wschodnim Pacyfiku, rozpościerająca się wzdłuż północno-zachodniego wybrzeża Meksyku. Od zachodu zamyka ją górzysty Półwysep Kalifornijski, a od wschodu kontynentalne wybrzeże meksykańskie. Zatoka ma 1240 km długości, a jej średnia szerokość sięga 153 km (u wyjścia 320 km). Ogólna powierzchnia wynosi 177 tys. km². Można ją podzielić na dwie części, które oddziela od siebie zwężenie wyznaczone przez wyspy Angel de la Guarda i Tiburón. Północna część jest stosunkowo płytka, głębokość rzadko przekracza tu 180 m. W południowej części występuje kilka obniżeń, najgłębsze z nich ma ponad 3292 m. Występują tu jedne z największych pływów na Ziemi – na północnym krańcu poziom wody w zatoce może podnieść się aż o 9 metrów. Wpadają do niej rzeki: Kolorado (poprzez deltowate ujście u podnóża Zatoki) oraz Rio Fuerte, Mayo, Sinaloa, Sonora, Yaqui z nadbrzeżnej wschodniej równiny. Główne porty morskie leżące nad jej brzegami to: La Paz na Półwyspie Kalifornijskim i Guaymas po drugiej wschodniej stronie Zatoki. Spotyka się tu ponad 890 gatunków ryb, z których ok. 90 to endemity, toteż zatoka jest swoistym laboratorium do badań podmorskiego życia. Znajdują się tu bogate w ryby (m.in. tuńczyki i sardynki) oraz skorupiaki (krewetki) łowiska. Na południowo-zachodnim wybrzeżu poławia się perły! Ponadto, występują tu okresowo liczne migrujące gatunki ssaków morskich, takich jak humbaki, częstymi gośćmi są również żółwie morskie. Występuje tu także nieuchwytny morświn, nazywany po hiszpańsku vaquita, czyli „krówka” – odkryty w 1958 roku gdy na plaży Półwyspu Kalifornijskiego znaleziono trzy czaszki tych zwierząt. W południowym rejonie zatoki – w rowie tektonicznym Guaymas – mającym prawie 2000 metrów głębokości – żyją organizmy czerpiące energię z siarkowodoru, wydobywającego się z wylotów hydrotermalnych. Należą do nich między innymi kolonie rurkoczułkowców. Oprócz rybołówstwa przemysłowego region ten jest „mekką” wędkarzy sportowych. Zatoka została odkryta dla Europejczyków w 1532 roku, przez ekspedycję pod dowództwem Nuñeza de Guzmána, którą wysłał Hernán Cortés. Początkowo Hiszpanie nie zdawali sobie sprawy, iż akwen ten jest zatoką. Trzy lata później, sam Cortés poprowadził drugą wyprawę w ten rejon, podczas której przekroczono zatokę i udano się na Półwysep Kalifornijski. Co ciekawe, dopiero w 1539 roku ostatecznie potwierdzono, że Półwysep Kalifornijski nie jest wyspą (dzięki ekspedycji Francisco Uloy). Francisco Uloa nazwał Zatokę Mar Bermejo („Morze Cynobrowe”) ze względu na dużą ilość czerwonego planktonu obecnego w jej wodach. Natomiast badacz oceanów Jacques-Yves Cousteau ze względu na czystość akwenu i niezwykłej bioróżnorodności nazwał ją „akwarium świata”.

» Ważne lokalne informacje i zwyczaje: do Meksyku najlepiej jest zabrać dolary amerykańskie. Na miejscu wymienia się je na peso meksykańskie. W sklepach można płacić obydwiema walutami, lecz kurs liczony w dolarach jest zawsze mniej korzystny. Pieniądze wymienimy na lotnisku, w kantorach po wyjściu ze strefy przylotów lub w banku. Poza dolarami w kantorach i bankach można wymieniać bez kłopotu euro i inne waluty, jak funty, jeny czy ruble. Warto przeliczyć otrzymane peso;) Meksykańską walutę bez problemu pobierzemy z bankomatów, używając kart VISA lub MasterCard. Kartą zapłacimy jedynie w ekskluzywnych sklepach, supermarketach i większych domach towarowych. Kupując pamiątki na rynkach i ulicznych straganach, należy się targować. Zwykle udaje się w ten sposób kupić towar za 2/3 jego ceny! Dotyczy to zwłaszcza miejsc często uczęszczanych przez turystów i płatności gotówką. Należy przy tym pamiętać o szacunku dla sprzedającego. Pod względem sposobu bycia Meksykanie są narodem pogodnym, towarzyskim i spontanicznym. W Meksyku na porządku dziennym jest prawienie komplementów przy każdej możliwej okazji. Meksykanie w kontaktach z ludźmi zachowują się swobodnie, ale z dużym szacunkiem i dobrym smakiem. Meksykanie nie są punktualni, podchodzą do czasu z dużym dystansem. Podczas wycieczek w głąb lądu należy pamiętać o stosownym stroju. Przywiązuje się tu dużą wagę do ubioru i zbytnia nagość będzie zdecydowanie nie na miejscu. Ze względów bezpieczeństwa zaleca się unikanie ciemnych uliczek i zostawianie otwartych samochodów. Należy też pilnować swojego bagażu, a drogi sprzęt przechowywać jedynie w bezpiecznych miejscach. W Meksyku jesteśmy narażeni na kradzieże, trzeba zachować szczególną ostrożność i troskę o cenne przedmioty.

INFORMACJE PRAKTYCZNE
» Wiza: nie jest wymagana (pobyt do 90 dni). Wymagany okres ważności paszportu przy wjeździe wynosi 6 miesięcy. Należy pamiętać, że wypełniona deklaracja wjazdowa musi być opieczętowana przez urzędnika migracyjnego w momencie przekraczania granicy – w wypadku podróży samolotem jest to pierwsze lotnisko meksykańskie (a nie docelowe). Trzeba również dopilnować, aby urzędnik migracyjny wstawił pieczęć przekroczenia granicy w paszporcie. Brak jakiejkolwiek z tych pieczęci może być podstawą do usunięcia obcokrajowca z Meksyku. Nie ma przepisów określających wysokość kwoty wymaganej na dzień pobytu. Jeśli chodzi o turystów indywidualnych, umownie przyjmuje się kwotę 50 USD na dzień pobytu.
» Zdrowie: nie ma wymogu szczepień ochronnych. Poza standardowymi ostrzeżeniami przed upałem nie ma wielu zdrowotnych niebezpieczeństw. Warto zaszczepić się przeciwko tężcowi, a także wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B. Na anglojęzycznej stronie internetowej www.cdc.gov/travel/camerica.htm można sprawdzić aktualne zagrożenia zdrowotne. W związku z zagrożeniem amebozą oraz bakteryjnymi i wirusowymi chorobami układu pokarmowego należy
unikać jedzenia potraw przygotowywanych na straganach ulicznych, owoców nie poddanych odkażeniu oraz picia wody innej niż butelkowana. Należy unikać spożywania napojów z lodem w małych barach czy restauracjach nie budzących zaufania. W miastach oraz w dużych ośrodkach turystycznych opieka medyczna jest ogólnie dostępna. Koszt standardowej wizyty lekarskiej wynosi ok. 30-50 USD. Doba w szpitalu, w zależności od przyczyny hospitalizacji, kosztuje od 500 USD do 2000 USD, a rachunki szpitalne obejmują wszelkie zabiegi, badania analityczne, aparaturę oraz oddzielnie wysokie honoraria lekarzy.
» Ambasada RP w Meksyku: adres: Calle Cracovia 40, Colonia San Ángel, 01000 Ciudad de México. Telefon: +52 55 5481 2050 e-mail: meksyk.amb.sekretariat@msz.gov.pl
» Lotnisko: Lotnisko w Hermosillo znajduje się w odległości ok. 5-6h jazdy od miejscowości Puerto Penasco…
» Czas lokalny: GTM – 7, czyli podróżując z Polski w okresie letnim przesuwamy wskazówki zegara o 9 godzin do tyłu.
» Elektryczność: napięcie 110 V (kontakty jak w USA). Zalecamy zabrać ze sobą adaptery!
» Waluta: nuevo peso (MXN), 1 MXN dzieli się na 100 centavos, 1 USD = ok. 10 MXN. peso meksykańskie, 1 MXN = 0.1877PL.
» Cło: Zakaz wwozu narkotyków, marihuany, kokainy. Zgodnie z przepisami fitosanitarnymi zabroniony jest wwóz świeżych artykułów spożywczych lub żywności o niskim stopniu przetworzenia. Restrykcyjnie egzekwowane są przepisy zabraniające wwozu roślin, nasion, mięsa i wędlin (w tym paczkowanych i w puszkach) oraz produktów spożywczych przygotowanych w domu! Praktycznie całkowitym zakazem wywozu objęte są rzadkie gatunki zwierząt. Wyjątkowo skrupulatnie zabrania się wywozu przedmiotów o wartości archeologicznej. Cudzoziemiec przyjeżdżający do Meksyku może bez składania deklaracji celnej i ponoszenia opłat celnych wwieźć rzeczy przeznaczone do użytku osobistego, aparat fotograficzny i kamerę, jeden przenośny komputer, telefon komórkowy, dwa używane komplety osobistego sprzętu sportowego, radio lub radiomagnetofon, lekarstwa na własny użytek (w przypadku leków psychotropowych konieczna jest imienna recepta lekarska), do 10 paczek papierosów, 25 cygar lub 200 gram tytoniu oraz do 3 l dowolnych napojów alkoholowych. Oprócz tego cudzoziemcy są zwolnieni od opłat przy wwozie do Meksyku wszelkich towarów w ilościach nie budzących podejrzeń, że mogą mieć przeznaczenie handlowe.
» Płatności: W dużych ośrodkach turystycznych można płacić w dolarach USA – zalecamy zabrać ze sobą tę walutę. W większości miejsc w miastach i centrach turystycznych akceptowane są wszystkie ważniejsze międzynarodowe karty kredytowe.
» Telekomunikacja: Zasięg GSM na terenie kraju jest dobry. Internet jest powszechnie dostępny.
» Ceny w hotelach i restauracjach: Przykładowe ceny: obiad w restauracji ok. 100 MXN, woda ok. 10 MXN, kawa ok. 30 MXN, Coca-Cola/Pepsi ok. 12 MXN, piwo ok. 25 MXN.
» Napiwki: Obowiązuje zasada, że każdy daje tyle, na ile go stać. Przyjęte jest dawanie napiwków kelnerom, barmanom, pokojówkom, bagażowym (ok. 10%).
» Język: hiszpański, można porozumiewać się po angielsku.
» Religia: Meksyk to kolebka wielu kultur, min. Majów, Azteków i Olmeków. To jednocześnie kraj bardzo katolicki, pełen ciekawych zwyczajów, wynikających z nakładania się kultur.
» Ludność: Z prawie 117 mln mieszkańców jest 11. krajem pod względem liczby ludności. Średnia długość życia wynosi 75,6 lat.

CO ZABRAĆ ZE SOBĄ NA WYJAZD / NURKOWIE:
1. Pianka – temperatura wody w Morzu Corteza wynosi: 28-30°C. Polecamy piankę 2-3 mm! Dla osób ciepłolubnych zalecamy spakować lekkie docieplenie. Osoby z dobrą termiką mogą spakować krótkie pianki. Zalecamy zabrać kaptur nurkowy oraz rękawiczki.
2. Logbook oraz posiadane certyfikaty nurkowe
3. Komputer nurkowy !!!
4. Jacket i ew. kieszenie
5. Automat oddechowy z octopusem
6. ABC (płetwy, maska, fajka)
7. Latarka
8. Boja SMB oraz gwizdek
9. Aparaty i kamery podwodne (do tego lampy i ramiona, ładowarki, karty pamięci, baterie)
10. Zestaw części/elementów zapasowych: maska (lub sam pasek), o’ringi, klamra i pasek do płetw
11. Ubezpieczenie nurkowe!
12. Adaptery do kontaktu – wariant amerykański 110V.
Butle posaidają zawory typu DIN oraz INT.
CO ZABRAĆ ZE SOBĄ NA WYJAZD / OGÓLNIE:
1. Dokumenty – komplet przekazany przez firmę Activtour
2. Paszport – przypominamy, że musi on być ważny na 6 miesięcy licząc od daty powrotu do kraju!
3. Zaświadczenie o szczepieniu na COVID-19 – UCC (Unijny Certyfikat Covidowy) lub negatywny wynik testy COVID-19 wykonany na 5 dni przed wejściem na pokład łodzi.
4. Odzież – lekkie, bawełniane ubrania; głównie krótkie rękawy/nogawki
5. Kosmetyki
6. Ręcznik plażowy
7. Obuwie – sportowe (adidasy), klapki oraz sandały (wygodne, zabezpieczające palce, dobrze trzymające się na nodze)
8. Okulary przeciwsłoneczne
9. Czapka przeciwsłoneczna – z daszkiem, okulary przeciwsłoneczne
10. Mocny filtr przeciwsłoneczny/ krem po opalaniu
11. Małą apteczkę (zalecamy zabrać lek na chorobę morską – spodziewamy się jednak spokojnego morza)
12. Gotówkę – dolary amerykańskie
13. Sprzęt fotograficzny/video, karty pamięci, twardy dysk (jeśli chcemy zgrywać na bieżąco materiały)
14. Maski ochronne oraz płyn do dezynfekcji rąk!

Długopis

CIEKAWOSTKI ORAZ WIADOMOŚCI O MEKSYKU

» Lud Seri: Byli czcicielami słońca i księżyca, a także innych bóstw i stworzeń jak m.in. morskich żółwi czy pelikanów. Wierzeniom nie towarzyszyły jednak totemy ani jakiekolwiek przedmioty kultu obdarzone cechami boskości. To dlatego jezuici uznali Seri za zatwardziałych bezbożników, niezmiennie niechętnych wszelkim próbom nawracania. Seri byli jednym z ostatnich ludów Ameryki Północnej, które przyjęły elementy kultury europejskiej proweniencji i chrześcijaństwo. Na początku XXw. Populacja Seri liczyła zaledwie 150 osób. Dziś ich językiem włada około 600 osób; większość mieszka w miasteczkach Punta Chueca i El Desemboque na sanorskim wybrzeżu Zatoki Kalifornijskiej. Dumni i niezależni Seri wędrowali przez surowe pustynie, niegościnne równiny, docierali na przybrzeżne wyspy na długo przed pojawieniem się Hiszpanów. Żyjąc zgodnie z rytmem pór roku poszukiwali pożywienia na pustyni Altar, gdzie indziej łowili skorupiaki. Ważnym elementem dziedzictwa Seri był przekaz ustny w formie narracyjnych pieśni, które przechodziły z pokolenia na pokolenie. Pieśni czciły zwierzęta (źródło pożywienia) i miały chronić przed żywiołami, np. przy pokonywaniu zdradliwej cieśniny oddzielającej wyspę Tiburon. W 1991 roku rząd zabronił tradycyjnego polowania na żółwie. Od tamtej pory toczy się walka Seri o zachowanie kulturalnej tożsamości. Comcaacowie, jak mówią na siebie Seri, kontynuują tradycje pieśniarskie. Utrzymują się z połowów i sprzedaży rękodzieła, zwłaszcza z biżuterii z muszli, przepięknych kosztyków wyplatanych z trawy torote, rzeźbionych w twardym drzewie figurek delfinów, jaszczurek i innych zwierząt.
» Wyspa Tiburon. Inaczej Wyspa Rekina, jest dla Seri ziemią przodków, a także dawnym schronieniem przed hiszpańskimi ekspedycjami wojskowymi i napastliwością hodowców bydła. W 1963r. Na tej największej meksykańskiej wyspie ustanowiono Rezerwat, zakazując jej zamieszkiwania. Seri, dysponujący rozległą wiedzą o zróżnicowanym środowisku Tiburon, jako przewodnicy towarzyszą turystom podczas biwaków, wypraw kajakowych czy wędrówek. Dwa biegnące południkowo pasma górskie wyspy zamieszkuje zagrożona owca kanadyjska, w powietrzu szybują sokoły wędrowne, sowy i fregaty. Na bezludnych, piaszczystych plażach królują głuptaki niebieskookie, pośród namorzynów żyje bogata fauna morska.
» Majowie, Aztekowie i Konkwistadorzy: Majowie od Olmeków przejęli nie tylko wierzenia, ale również rolnictwo, czy ceramikę. Zamieszkiwali głównie Półwysep Jukatan oraz południową część dzisiejszego stanu Campeche i byli bodaj najsłynniejszymi, obok Azteków, mieszkańcami historycznych krain Meksykańskich. Wedle jednych z ich wierzeń świat został stworzony przez boga Huna Ku, który stworzył także ludzi, a uczynił to dzięki kolbie kukurydzy. Kultura Majów kwitła między 250 a 1200 rokiem naszej ery. Nie wiadomo dokładnie co zatrzymało jej rozwój, około XIII wieku bowiem ich imperium się rozpadło a schedę po Majach przejęli Toltekowie. W XIII wieku też na tereny współczesnego Meksyku przybyli Aztekowie. W XIV wieku założyli swą późniejszą stolicę – Tenochtitlan. Z początku było ono niewielką osadą zbudowaną z sitowia i mułu. Rosło jednak wraz z aztecką potęgą. Podbijali oni coraz to nowe ziemie. Ciekawym rysem ich kultury były tzw. Wojny kwietne. Były to walki toczone w umówionym miejscu o oznaczonej porze, walczono według ściśle określonych reguł. Ułatwiło to podbój przybyłym w 1519 konkwistadorom. Ci nie znali i nie mieli zamiaru stosować się do reguł walki. Wręcz przeciwnie, narzucili Indianom własne. Tubylców przerażała broń palna Europejczyków, bali się też kawalerzystów biorąc ich za nieznane, dwugłowe nieśmiertelne istoty. Hernan Cortes podbił imperium azteckie w ciągu kilku lat, wykorzystując przewagę jaką dawał mu wspomniany lęk Azteków, a także sprzymierzając się z plemionami z Aztekami skonfliktowanymi. W wyniku działań konkwistadorów z imperium azteckiego, którego miasta liczyły czasem ponad 100000 ludzi zostały jedynie gruzy. Rozpoczęły się krwawe dzieje europejskiej dominacji w Ameryce Środkowej.
» Państwo Meksyk: Meksyk był kolonią hiszpańską do 1810 roku. Wtedy to wybuchła seria ogólnonarodowych powstań. Ostateczny sukces zwolennicy oderwania się od Hiszpanii osiągnęli w 1821 roku. Jednak młode państwo czekały trudności. W latach 30 XIX wieku Meksyk wskutek wojny z USA utracił północne terytoria – Teksas i Kalifornię. W latach 60 był okupowany przez Francję. Kres okupacji przyniosło powstanie Benito Huareza. To jednak nie był koniec kłopotów Meksyku. W roku 1910 dyktatura Porfiria Diaza spowodowała ogólnonarodowe powstanie. Zapanował chaos wojny domowej, trwającej do lat trzydziestych, kiedy to zwyciężyła Partia Rewolucyjno – Instytucjonalna, rządząca do końca ubiegłego wieku.
» Młode społeczeństwo: Meksyk został kiedyś nazwany starym krajem młodych ludzi. Dlaczego? Ponieważ 37% jego ludności nie ukończyło jeszcze 14 lat, a średni wiek Meksykanina wynosi 20 lat.

» Wysoki Meksyk: Meksyk, położony w szczególnie wrażliwym punkcie skorupy ziemskiej, podatnym na trzęsienia ziemi, to kraina wulkanicznych łańcuchów górskich, leżących wysoko płaskowyżów i nizin występujących tylko na wybrzeżu Pacyfiku, nad Zatoką Meksykańską i na półwyspie Jukatan. Na południe od stolicy wznosi się na wysokości 5452 m okazały wulkan Popocatepeti, drzemiący od 1928 r. Za nim piętrzy się Citlateperl, najwyższy okryty wiecznym śniegiem szczyt Meksyku (5699 m). Prawie 70% kraju leży 500 m nad poziomem morza.
» Kaktusy: Na świecie opisano około 1650 gatunków kaktusów, ale to w Meksyku jest ich więcej niż gdziekolwiek indziej. Na Sonorze – najsuchszej i najgorętszej z czterech amerykańskich pustyń – ich różnorodność jest największa. Wegetację kaktusom w tym surowym środowisku umożliwia min. brak liści, płytkie, rozgałęzione ukorzenienie i zdolność do magazynowania wody przez ponad rok. Od niepamiętnych czasów kaktusy zapewniały odpornym mieszkańcom pustyń pożywienie, wodę, budulec oraz …. natchnienie. Indianie z dwóch gatunków echinokaktusów otrzymywali halucogenny pejotyl, dzięki któremu rozmawiali z bogami, ulegali omamom i leczyli. Echinokaktusy są źródłem wody, inne służą jako opał albo… żywopłot.
» Sport narodowy: Dziś sportem narodowym Meksyku jest piłka nożna. Trzeba jednak wiedzieć, że gry z użyciem piłki znane były na terenie Meksyku na długo przed przybyciem konkwistadorów. Aztecy na przykład emocjonowali się bardzo nietypowymi rozgrywkami. Dwie drużyny na ubitym gruncie odbijały laną, kauczukową piłkę – ciężarem trochę podobną do piłek lekarskich. Nie wolno jej było dotknąć ręką, nogą, ani głową. Odbijano ją biodrami i ramionami. Co zatem, jeśli spadła na ziemię? Był na to sposób. Jeden z zawodników kładł się na boisku i podbijał ją biodrem. Chodziło o przerzucenie piłki przez kamienną obręcz. Z pozoru mało widowiskowe, prawda? Nie do końca. Stawką w tej grze nie były pieniądze, ani puchar. Było nią życie. Przegrana drużyna była składana w ofierze.
» Telewizja: Istnieje około 230 stacji telewizyjnych w Meksyku.
» Kuchnia meksykańska: Meksykanie nazywają siebie „kukurydzianym narodem” ponieważ kukurydza pochodzi właśnie stąd. Hiszpanie przywieźli ją do Europy. Meksykańska kuchnia, łącznie z alkoholem i piwem oparta jest na kukurydzy. Oto krótki kurs głównych potraw:
– Tortilla – podstawa kuchni meksykańskiej. Mały placek zrobiony z mąki kukurydzianej, wypieczony na grillu. Oczywiście grillu w wydaniu meksykańskim, czy kawałku blachy podgrzewanym od spodu ogniem. Tortille podaje się tu najczęściej z pastą z roztartej czarnej fasoli oraz innymi dodatkami.
– Quesadillas – jeśli na tortillę położycie ser z warzywami, to powstanie kolejna hiszpańska potrawa.
– Tacos – to natomiast tortilla z kilkoma dodatkami. Będzie to oczywiście pasta z fasoli plus kurczak. Można też dodać warzywa i ser. Tortille, tacos i tamales można zjeść w meksyku na każdym prawie rogu. Najczęściej cena waha się pomiędzy 8 a 12 pesos za sztukę. Czasami można kupić 3 sztuki za 20 pesos.
– Tamales – to już wyższa szkoła jazdy. Tamales choć powstają z kukurydzianego ciasta, ale wyglądają egzotycznie, bo są zawinięte w liście kukurydzy lub banana. Nadzieniem jest kukurydziana mąka z różnymi dodatkami.
– Empanadas – kształtem przypominają pierogi. Smaży się je na głębokim tłuszczu lub gotuje we wrzątku. Tamales mogą być wypełnione przeróżnym nadzieniem: kurczak, krewetki, warzywa, ser, itd.
– Sopa de mariscos – zupa, najczęściej w wersji z pomidorami, krewetkami, małżami i kalmarami.
– Guacamole – to pasta z avocado, pomidora, limonki i inych, według gustu dodawanych warzyw.
– Ceviche- Meksykańska specjalność. Zamarynowane w soku z limonki krewetki podawane z cytryną, pomidorami i kolendrą. Robią je w restauracjach, ale najlepiej smakują w plastikowym kubku, przygotowane na motorze lub w bagażniku auta.
– Cipotle – pikantna papryczka wysuszona i ugotowana. Trzeba wiedzieć, że w kuchni meksykańskiej świeże chili będzie się inaczej nazywało, jak po przygotowaniu. Cipotle na krzaku będzie po prostu chile serrano.
– Alapenos – papryczka dość pikantna.
– Cupape – owoc spotykany na drzewach. Gotuje się go z białym cukrem lub trzcinowym i podaje w gęstym syropie. Pestka ma ukryty w skorupie migdał.
– Sałatka z kaktusa – jest przepyszna.
– Horchata – bezalkoholowa napój z wywaru z ryżu. Gotujemy bardzo długo ryż z cynamonem a po wystudzeniu blendujemy go. Chyba najczęściej spotykany napój orzeźwiający.
–  Toritos – likier alkoholowy na bazie mleka koziego. Trochę przypomina kahluę, ale sprzedawany w plastykowych butelkach smakuje o niebo lepiej.
– Tequila – alkohol z agawy. Najdroższe wersje są w 100% z 100 letnich agaw.
– Mescal – alkohol również z agawy, z niespodzianką w środku w postaci białego robaka. Robak na szczęście jest nieżywy i tylko straszy pływając sobie po dnie butelki.
– Cerveza – piwo.
– Morita – likier z morwy. Dobrze go wypić z lodem. Palce lizać!