MEKSYK – podróż do wnętrza Ziemi w trakcie Dias De Muetros!

Opis hotelu

Przyjeżdżając do hotelu The Reef Coco Beach – od razu poczujesz esencję prawdziwie meksykańskiego nadmorskiego miasteczka! Hotel otoczony jest bujną zielenią, przepiękną plażą i turkusowym morzem. Reef Coco Beach znajduje się trzy przecznice od słynnej Piątej Aleji, gdzie wszystko tętni życiem – restauracje, kluby nocne i sklepy i uliczne stragany! Niezależnie od tego, czy wybierzesz pokój z widokiem na basen, czy z częściowym widokiem na ocean, wszystkie pokoje posiadają prywatny balkon lub taras.

Pokoje wyposażone są w jedno łóżko King Size lub dwa podwójne łóżka, klimatyzację, łazienkę, suszarkę do włosów, lusterko do makijażu, telewizor, telefon, mini lodówkę, budzik, żelazko i deskę do prasowania, sejf oraz prywatny balkon lub taras

Na terenie resortu znajduje się pięć punktów gastronomicznych: japońską restaurację Samurai, nowy bar sportowy przy plaży, bar „Bar & Mar Lounge oraz ekskluzywną enklawę dla naszych gości pakietu Premium.

Opis nurkowania

Półwysep Jukatan to wapienna platforma licząca kilkanaście milionów lat. W ciągu wieków zmiany zarówno w geologii, jak i we wzorcach pogodowych stworzyły ogromny system podziemnych jaskiń i otworów odpływowych (cenotów). Te starożytne geologiczne osobliwości – z których wiele jest pełnych stalaktytów i stalagmitów – tworzą ciąg unikalnych nurkowisk. W cenotach, przejrzystość wody jest niekiedy „nieskończona”, są tam rozmieszczone liny nawigacyjne oraz strumienie światła dziennego, przebijające się ze szczelin. Fantastycznie jest przepłynąć przez haloklinę – miejsce gdzie woda morska miesza się ze słodką! Przeżycia stają się bardziej surrealistyczne, gdy wpłyniecie do ciemnych tuneli, które rozświetla wyłącznie blask latarek. Mijacie zakręty aby odkryć dziwaczne i wspaniałe formacje skalne, przepływacie wzdłuż kamiennych wież, które błyszczą się od minerałów, a następnie docieracie do ogromnych komór, przypominających katedry.

Opis najważniejszych cenotów

• Angelita – to fojba, czyli cenota nie połączona z żadnym systemem jaskiniowym. Pomimo to mamy tutaj bardzo wyraźną haloklinę z kilkumetrową warstwą siarkowodoru zalegającą na niej. Z jeziora siarkowych oparów wyłaniają się gałęzie upadłych drzew i szczyt tulusu – stożka materiału skalnego z oberwanego niegdyś sklepienia jaskini. Nurkowanie kawernowe tutaj przypomina, więc wizytę na bagnistej planecie Dagobach. Znajdująca się w jukatańskiej selvie Cenota ma głębokość 65 m.
• El Pit – w Sistema Dos Ojos to studnia opadająca na 55 m, z warstwą srebrzystej mgiełki na haloklinie i tulusem wystającym z jeziora mgieł niczym mityczna wyspa Avalon. Gigantyczna cenota jest zaledwie przedsionkiem do całego systemu. Na końcu wąskiego korytarza uchodzącego z dna cenoty, na 104 m otwiera się znacznie
  większa pieczara Wakula Room, z której odchodzi prowadzący do najgłębszego, odkrytego do tej pory miejsca w Sistema Dos Ojos i na Jukatanie (119,1 m) – Skid Row Passage. Nurkowanie tutaj wymagało niegdyś półkilometrowego spaceru ze sprzętem przez dżunglę i skokuz kilku metrów, ale obecnie do Cenoty prowadzą już droga i zwykłe schody. Półwysep Jukatan, Riviera Maya, Quintana Roo.
• Zapote – to wolno stojąca fojba, czyli cenota nie połączona z żadnym jaskiniowym systemem. Cenote Zapote słynie z niesamowitych formacji naciekowych w kształcie zwisających dzwonów – rodzaj stalaktytów unikalny co najmniej w skali Rivera Maya, Jukatanu, jeśli nie całej planety. Cenota została odkryta przez Vincente Fito (który
  będzie z Wami nurkowań!) – znanego ekploratora i pasjonata nurkowania. Oficjalna nazwa tego miejsca, pochodzi od drzew, które rosną wokół wejścia do cenoty. Lustro
  wody znajduję się 6 metrów poniżej poziomu gruntu i prowadzą do niego kamienne schody. To co czyni Zapote miejscem wyjątkowym, to unikalne formacje krasowe. Hells Bells, to odwrócone wapienne stożki, przypominające swym kształtem dzwony, abażury lub trąbki. Głębokość cenoty sięga 55 m, jej wnętrze w większości wypełnia rozmieszany w wodzie siarkowodór. El Zapote stało się jeszcze bardziej znane ze względu na odkrycie szkieletu sporego przedstawiciela plejstoceńskiej megafauny.
  Szkielet, po bliższych oględzinach okazał się być gigantycznym leniwcem. Skamieniałe kości spoczywały na głębokości pomiędzy 50 a 55 m.
• Casa Cenote – łączy jeden z najdłuższych systemów podwodnych jaskiń na świecie zwanych Nohoch-Na-Chich z oceanem. Casa Cenote daje wrażenie nurkowania pod dżunglą. Z uwagi na połączenie z morzem wiele jest tu ryb słodko i słonowodnych, skał pod wodą porośniętych mchem i zielonymi algami, korzenie lasu mangrowego mocno zatopione w wodzie są domem wielu różnych gatunków ptaków i ryb. Znajdują się tu również niewielkie jaskinie będące domem manatów zamieszkujących przybrzeżne laguny i rzadko występujące rzeki. To także miejsca w którym spotkamy… krokodyla!

Opis największych atrakcji okolicy

• Chichen Itza –  to najlepiej zachowany ośrodek Majów, znajdujący się w meksykańskiej części Jukatanu, znalazł się na liście „7 cudów świata” oraz na Liście UNESCO. Mówi się, że ma ono reprezentować pracowitość i wiedzę…Chichén Itzá jest uważane za jedno z najbardziej reprezentatywnych miejsc na Półwyspie Jukatan. Rocznie odwiedza je ponad milion osób, co czyni je drugą najczęściej odwiedzaną strefą archeologiczną w Meksyku, zaraz po Teotihuacán.
• Rio Lagartos – Rezerwat jest schronieniem 580 różnych gatunków zwierząt zamieszkujących naszą planetę. To tutaj znajduje się sanktuarium różowych flamingów, swoje miejsca lęgowe mają tu żółwie morskie, a wśród lasów namorzynowych gniazda ma około 380 różnych gatunków ptaków. Z łatwością można spotkać krokodyle, a także zagrożone gatunki małp, jaguary, czy oceloty. Podczas kilku godzinnej wyprawy łódką będziecie Państwo mieli możliwość podglądania dzikiego życia i mieszkańców rezerwatu. Atrakcją Rio Lagartos są również kąpiele w naturalnych, różowych solankach, w których zasolenie wynosi 75% co pozwala swobodnie unosić się na powierzchni oraz ma dobroczynny wpływ na naszą skórę. W obrębie Rio Lagartos znajdują się tzw. różowe laguny solankowe Las Colorados, a także zbiorniki błotne, bogate w mikroelementy, w których można bardzo przyjemnie spędzić czas z pożytkiem dla zdrowia.
• Valladolid – to mało znana perełka na półwyspie Jukatan w Meksyku. Można spotkać się z opinią, że jest to prawdziwy Meksyk, taki poza utartym szlakiem. Na turystów czekają piękne klimatyczne uliczki z kolorowymi budynkami, pyszne, meksykańskie jedzenie, ciekawa architektura i okoliczne cenoty. W 1998 roku miasteczko Valladolid zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Dzięki doskonale zachowanej kolonialnej architekturze i strukturze miasta Valladolid zostało zaliczone w sierpniu 2012 r. do meksykańskich „miast magicznych” – plueblos mágica. Atrakcji turystycznej dodaje mu bliskość jednego z najważniejszych zabytków Majów na Jukatanie – ruin Chichén Itzá. Valladolid zostało założone 23 marca 1546 roku przez Francisco de Montejo zwanego także jako el Sobrino na zgliszczach majańskiego miasta Zaci. „Stare” budynki zostały rozebrane a kamienie ponownie wykorzystane do wybudowania kolonialnych budynków. Tutaj poznacie klimat kolonialnego Meksyku…
• Bacalar i Laguna siedmiu kolorów– miejsce, w którym rodzi się niebo – tak Majowie opisywali malowniczo położoną Lagunę Siedmiu Kolorów, czyli jezioro znajdujące się w meksykańskim miasteczku Bacalar. Woda w zbiorniku jest płytka, a niezwykłe jest to, że mieni się wieloma barwami – od odcieni szmaragdu, po turkus aż do jasnego błękitu, a całość otoczenia wywołuje prawdziwą ucztę dla ciała i zmysłów. Rajski krajobraz w zacisznym miejscu na Półwyspie Jukatan – może to już jest niebo? Bacalar to miasto znajdujące się w Meksyku, w stanie Quintana Roo, które słynie z przepięknie usytuowanego jeziora o tej samej nazwie, mieniącego się niezwykłymi kolorami. Pomimo że w bliskiej odległości od miejscowości znajduje się Morze Karaibskie, zbiornik Bacalar w żaden sposób nie łączy się z jego wodami i stanowi samodzielne jezioro słodkowodne. Jezioro Bacalar posiada dużą powierzchnię, ponieważ jest długie aż na 55 kilometrów i szerokie na 2 kilometry. Poza urokliwie rozległym jeziorem można tu podziwiać prawdziwe naturalne skarby, ponieważ właśnie w Bacalar zachowały się jedne z najstarszych ziemskich skamieniałości – stromatolity, czyli unikalne formacje skalne będące miejscem dla rozwoju glonów. Bardzo ciekawym miejscem jest również nadrzecze rzeki, która wpada do jeziora, czyli Los Rapidos. Kolor Laguny Bacalar fascynuje niejednego turystę przybywającego zażyć rajskich kąpieli w tym mieście. Jakie zjawisko odpowiada za tak niezwykły kolor wodnego zbiornika? Na wyjątkowe zabarwienie jeziora wpływ ma wiele czynników, a najbardziej znaczący jest typ podłoża wyścielającego dno rajskiego akwenu. W wielu miejscach składa się ono z innych rodzajów gleby a w miejscach, w których jezioro posiada najjaśniejszy kolor dno pokrywa jasnobiały, drobny piasek odpowiadający za błękitne barwy. Dużą rolę odgrywa także poziom wód. Jezioro stanowi płytki zbiornik, dzięki czemu doskonale widać jednolite dno. Bacalar to także miasto ciekawe historycznie, można odnaleźć w jego centrum liczne zabytki lub muza, więc z pewnością nie można narzekać na brak sposobów na spędzanie wolnego czasu.
• Wyspa Cozumel – Największa wyspa Meksyku, położona jest zaledwie 12 mil od Jukatanu i oddzielona jest od wybrzeża skrajnie głębokim rowem oceanicznym. Agresywne zachowanie wody (występujące prądy) wyrzeźbiło długie rafy pozostawiając dziko zróżnicowany i skomplikowany teren. Obszar ten usiany jest wieloma tunelami, kanałami i rowami, a sama rafa przypomina wielki labirynt. Na nurkowisko Devil’s Throat pomimo, że jest jednym z najpopularniejszych na wyspie, można zejść tylko wtedy gdy warunki są odpowiednie i mogą zrobić to wyłącznie doświadczeni nurkowie. Podczas tego nurkowania widoczność wody zapiera dech w piersiach! Szczyt rafy znajduje się na 26m. Pierwszy etap nurkowania obejmuje wpłynięcie do systemu jaskiń, który szybko zmienia się w opadający tunel – to tutaj czają się wielkie homary. Powoli dopływacie do słynnej. „Gardzieli Diabła” (devil’s throat). Jest tam kilkanaście korytarzy, włącznie z tym, którego wylot znajduje się na 37m. W głębinach występują czarne koralowce, a duże raje unoszą się w toni.

Dia de los Muertos

Meksykanie są jednym z najbardziej religijnych narodów na świecie, ale co ciekawe od wieków umiejętnie łączą pogańskie wierzenia swoich praprzodków z religią katolicką. Kult śmierci jest bardzo mocno zakorzeniony w ich kulturze. Jednym z najważniejszych i najbardziej barwnych świąt w Meksyku jest obchodzony w dniach 1-2 listopada Día de Muertos – Dzień Zmarłych. Meksykanie wierzą, że od północy 31 października dusze zmarłych dzieci schodzą na Ziemię z nieba i ponownie łączą się ze swymi rodzinami w dniu 1 listopada, a dusze zmarłych dorosłych przychodzą z wizytą 2 listopada. W tym czasie rodziny ustawiają w domach ołtarze ku czci (zwane ofrenda) swych bliskich, przystrojone kolorowymi, świeżymi kwiatami, świecami i ulubionymi potrawami zmarłych. Zgodnie z tradycją ofrenda powinna mieć 7 stopni, czyli tyle, ile dusza zmarłego musi pokonać poziomów, by zaznać wiecznego spokoju. Zaproszonych gości częstuje się pan de muerto – lekko słodkim chlebem, wypiekanym specjalnie na tę okazję. Rodzina i przyjaciele zmarłego jedzą, wspominają, piją tequilę i świętują życie. Najczęściej nie zamykają drzwi, ponieważ wierzą, że nigdy nie wiadomo kto może przynieść ze sobą dusze ukochanej zmarłej osoby. Następnie z domów rodziny przenoszą się na cmentarze, gdzie zabierają kosze pełne jedzenia i często spędzają tam całą noc, by przy muzyce kultywować pamięć o tych, którzy już odeszli.

Calaveras

Czyli słynne meksykańskie czaszki. Tak charakterystyczne, że od dawna funkcjonują jako symbol Meksyku. W okresie Święta Zmarłych są wszechobecne! Nazwa „calaveras” odnosi się zarówno do cukrowych czaszek (kolejnego obowiązkowego elementu ofrendy), jak i porcelanowych, kolorowych figurek (kultowej pamiątki z Meksyku), a także do postaci La Calavera Catriny – meksykańskiego odpowiednika naszej kostuchy. Jakże jednak od niej odmiennej! La Catrina to prawdziwa arystokratka, nosi elegancką suknię, francuski kapelusz ze strusimi piórami i ostry makijaż, ochoczo powielany przez tysiące Meksykanów i turystów podczas licznych w tym okresie parad. No właśnie, parady! Bez nich nie byłoby Dia de los Muertos!