Raja Ampat – Indonezja

Poniżej przedstawiamy niezbędne informacje, jakie warto poznać przed podróżą nie tylko nurkową na Raja Ampat.

Życie podwodne na Raja Ampat charakteryzuje się tak dużym zróżnicowaniem, że nawet nurkując w tym samym regionie nieskończenie wiele razy, można wciąż mieć wrażenie, jakby przebywało się w zupełnie nowym miejscu. Dzieje się tak, ponieważ występuje tam mnóstwo gatunków ryb, korali, krewetek oraz ssaków morskich. Ponadto jeśli chodzi o nurkowanie Raja Ampat słynie z wielu dokonań. W tym regionie najczęściej padają rekordy ilości różnych rodzajów raf i gatunków ryb widzianych podczas jednego nurkowania. Woda przyciąga wzrok za sprawą niezwykłej przejrzystości, a krajobrazy rozciągające się wokół pozwalają uwierzyć, że przebywa się w prawdziwym raju. Mimo to nurkując na Raja Ampat, nie spotka się zbyt wielu osób. Jednym z powodów takiego stanu rzeczy jest cena. Kłopotliwa bywa też sama podróż, która wymaga bardzo dobrej organizacji. Dlatego w Activtour dzięki dużemu doświadczeniu wiemy, w jaki sposób zaaranżować wyprawę, aby uczestnicy czuli się bezpiecznie. Dbamy także o to, by cena podróży nie nadwyrężała zbytnio budżetu. To sprawia, że wracając z nurkowania na Raja Ampat, można już planować kolejne wyprawy i uniknąć tym samym smutku spowodowanego koniecznością powrotu do rzeczywistości.

Praktyczne informacje:

Raja Ampat to archipelag ponad 600 wysp, położony między Oceanem Spokojnym a morzem Seram, przy północno-zachodnim brzegu Papui Zachodniej, która jest jedną z prowincji Indonezji, położoną na wyspie Nowa Gwinea. W 2002 roku wyspy Raja Ampat zostały wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.Papua Zachodnia dzieli się na 8 dystryktów (kabupaten) i jedno miasto (kota), w nawiasie są stolice: Fak-fak (Fak-fak), Kaimana (Kaimana), Manokwari (Manokwari), Raja Ampat (Waisai), Sorong (Sorong), Kota Sorong (MIASTO), Sorong Selatan {Teminabuan), Teluk Bintuni (Bintuni), Teluk Wondama (Rasiei).

Zdrowie

Przy wyjeździe do Indonezji nie ma obowiązkowych szczepień. W celu zapoznania się ze szczepieniami aktualnie rekomendowanymi, zaleca się konsultację z najbliższą stacją sanitarno-epidemiologiczną (Sanepid). Do zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych należą: pasożyty układu trawiennego, dur brzuszny, biegunka, żółtaczka typu A i B. Należy pamiętać, że woda w kranie nie jest zdatna do konsumpcji. Zalecane jest picie wody butelkowanej lub przegotowanej, unikanie w napojach kostek lodu oraz surowych i niedogotowanych potraw. W większości prowincji istnieje zagrożenie wścieklizną u psów (szczególnie na Bali). W przypadku podróży poza Jawę i Bali miejscowe władze zalecają profilaktyczne przyjmowanie lekarstw antymalarycznych oraz zwracanie uwagi na dobre zabezpieczenia przeciw komarom. Szczególną uwagę należy zwrócić na pojawianie się wśród drobiu i ludzi ognisk ptasiej grypy wywołanych szczepem wirusa grypy H5N1. Przed wyjazdem do Indonezji warto zaszczepić się przeciw zwykłej grypie, co znacznie skraca czas jej zdiagnozowania. Należy unikać kontaktu z drobiem i dzikimi ptakami, a także miejsc, gdzie może być obecny drób zakażony wirusem H5N1 takich jak targowiska, fermy, zakłady przetwórstwa drobiu. Wirus jest wrażliwy na wszystkie rodzaje detergentów, jak i temperaturę powyżej 70 st. C. Należy szczególnie dbać o czystość rąk. Zagrożenie wirusem H1N1 nie stanowi dużego zagrożenia w Indonezji. Opieka medyczna, zarówno państwowa, jak i prywatna, jest płatna. Poziom usług, zwłaszcza w szpitalach państwowych, jest niezadowalający; znacznie lepszy jest w klinikach prywatnych.

Cło

W Indonezji obowiązuje limit wwozu i wywozu obcych środków płatniczych stanowiących ekwiwalent 100 mln IDR (około 7,4 tys. USD). W przypadku wwozu większej kwoty należy wypełnić deklaracje celną, a przy wywozie uzyskać zgodę Centralnego Banku Indonezyjskiego. Nie wolno wwozić, wywozić ani posiadać narkotyków – grożą za to surowe kary, łącznie z karą śmierci. Obowiązują ograniczenia i zakazy wywozu rzadkich gatunków lokalnej fauny i flory. Wątpliwości służb celnych może wzbudzić większa ilość lekarstw, jeśli nie mają one nazw międzynarodowych. Przy wyjeździe z Indonezji nie ma możliwości otrzymania zwrotu podatku VAT. Do Indonezji zakazane jest także wwożenie pornografii oraz broni palnej. Również żywność może zostać skonfiskowana. Jedna osoba może przewieść 2 litry alkoholu, 200 papierosów, lub 50 cygar lub 100 g tytoniu.

Język i religia

Indonezyjski; inne języki: angielski, niderlandzki, jawajski, lokalne języki etniczne. 86% Indonezyjczyków wyznaje Islam, co czyni Indonezję największym krajem muzułmańskim świata. Sytuacja jednak zmienia się z wyspy na wyspę. Na wielu wyspach mimo oficjalnego utożsamiania się z którąś z dużych religii, Indonezyjczycy praktykują równolegle inne lokalne wierzenia.

Indonezja to rajskie Bali, Jawa, Celebes, Sumatra, Borneo i… jeszcze ponad 17 tysięcy innych wysp, z których co trzecia jest niezamieszkana, a wiele nie ma nawet swojej nazwy. Tutaj też znajduje się ok. 15% rafy koralowej świata. Miłośnicy nurkowania znajdą tu najwyższej klasy warunki do uprawiania tego sportu i prawdopodobnie największą różnorodność podwodnego życia. Archipelag oszałamia kontrastami i jednocześnie fascynuje; wspaniałymi krajobrazami, plażami z pudrowym piaskiem, barwną kulturą i tradycyjnymi obrzędami. Na wyspach Indonezji znajduje się około 150 wulkanów, z czego 127 uznaje się za aktywne. To także raj dla miłośników trekkingu. Malownicze jeziora i wulkany oraz liczne Parki Narodowe oferują niezliczone trasy do kilkugodzinnych wędrówek.

Kuchnia indonezyjska 

Wykazuje znaczne zróżnicowanie regionalne, a także wpływy kuchni arabskiej, indyjskiej i chińskiej. Słynie z bogactwa aromatycznych miejscowych przypraw. Kuchnia indonezyjska opiera się głównie na ryżu, z dodatkiem mięsa, ryb i owoców morza. Do sporządzania potraw wykorzystuje się także niektóre odmiany mango i bananów, a także mleko kokosowe i pastę z orzechów ziemnych. Do jedzenia używa się najczęściej kombinacji łyżki (trzymanej w prawej ręce) i widelca (w lewej). Wszędzie podstawę wyżywienia stanowią trzy potrawy – nasi goreng, mie goreng i gado-gado.  Nasi goreng to bardzo aromatyczny ryż smażony z nielicznymi warzywami i dużą ilością przypraw.  Mie goreng – ryż zostaje zastąpiony kluskami. Trzecia narodowa potrawa to gado – gado, sałatka z gotowanych warzyw, z jajkiem, soją i sosem.  Wariacji sosu są tysiące, dlatego gado – gado za każdym razem smakuje inaczej. Standardowo potrawy te występują bez dodatków mięsnych, zawsze jednak towarzyszą im chrupki. Różnego rodzaju chipsy i prażynki są „narodowym przysmakiem” Indonezyjczyków.  Do każdego ryżu, dokładane są krewetkowe prażynki z tapioki, a czasami również mocno pikantne chipsy z kasawy.  Indonezja jest natomiast prawdziwym rajem dla wielbicieli owoców egzotycznych.  Można tu spróbować wszystkie odmiany: durianów, rambutanów, liczi, longanów, o mango, melonach, jabłkach i wielu innych nawet nie wspominając.

Warto wiedzieć

• Czas lokalny: UTC +9
• Język: Językiem urzędowym jest indonezyjski. W turystycznych rejonach bez problemu można porozumieć się po angielsku.
• Wiza/Paszport: nie jest wymagana (pobyt do 30 dni). Wymagany okres ważności paszportu przy wjeździe wynosi 6 miesięcy.
• Zdrowie: Rejon Raja Ampat jest w niewielkim stopniu narażony na działanie malarii. Zaleca się jednak stosowanie specjalnych płynów w sprayu odstraszających przenoszące malarie komary (szczególnie w porze największego zagrożenia, tj. wczesnym rankiem i późnym popołudniem).

Pogoda na Raja Ampat jest bardzo ładna przez cały rok, ale mimo to podczas niektórych miesięcy część resortów nurkowych pozostaje zamknięta. Dzieje się tak za sprawą pory wietrznej, która wzmaga i tak już silne prądy morskie. Dlatego jeśli chodzi o nurkowanie Raja Ampat to miejsce dla bardziej doświadczonych nurków. Z tego powodu przed wyruszeniem w podróż podajemy, jakich kwalifikacji wymagamy od osób, które chciałyby skorzystać z naszej oferty. Mimo że zawsze zapewniamy opiekę lokalnego przewodnika nurkowego, doświadczenie stanowi często najważniejszą sprawę, która zwiększa bezpieczeństwo podczas przebywania pod wodą.

Pora wietrzna na Raja Ampat trwa zazwyczaj od czerwca do sierpnia. Z kolei od października rozpoczyna się najlepszy czas na nurkowanie. Woda jest wówczas bardzo przejrzysta, a jej temperatura waha się w okolicach 26-30°C. Dlatego warto też dobrać odpowiednią piankę do nurkowania. W marcu zwiększa się ilość planktonu, który nieco pogarsza widoczność, ale przyciąga wiele różnych gatunków ryb. Z tego powodu jeśli komuś zależy przede wszystkim na lepszym poznaniu wodnego ekosystemu, wiosna bywa najlepszą porą na nurkowanie na Raja Ampat.

Nurkowania na Raja Ampat to wspaniałe krajobrazy pełne miękkich korali i gorgonii. Las twardych korali ciągnie się tu po morski horyzont. To niezapomniane nurkowanie wśród morskich traw, płytkiej rafy, ścian, jaskiń. Do tego ogromna ilość ryb – w najróżniejszych kształtach, rozmiarach i kolorach. Cały morski łańcuch pokarmowy znajduje tu swoją reprezentację. Od mikroskopijnego pygmy seahorses do drapieżników ze szczytu piramidy. Korale dochodzą tu prawie do powierzchni wody sprawiając, że płytkie nurkowania są szczególnie piękne dzięki równikowemu słońcu, które wydobywa niezapomniane kolory. W rejonie wysp Raja Ampat możemy spotkać 1 223 gatunków ryb, w tym 25 endemicznych gatunków ryb, 600 gatunków korali twardych (10 razy więcej niż na całych Karaibach), 75% wszystkich znanych gatunków korali, 57 gatunków Mantis Shrimp, 13 gatunków morskich ssaków, 5 gatunków zagrożonych żółwi morskich.

Wyspa Misool znajduje się na wschodnich rubieżach Indonezji niedaleko słynnego archipelagu Raja Ampat. Misool została odkryta dla nurków zaledwie kilkanaście lat temu, gdy pojedyncze łodzie safari zatrzymywały się tu w drodze z Raja Ampat na Komodo. Zachwytom jednak nie było końca. Badania przeprowadzone na lokalnych rafach potwierdziły, że znajduje się tu największa kondensacja koralowców na świecie. Od teraz można zobaczyć te cuda podwodnego świata na własne oczy.

Jedną z najbardziej popularnych lokalizacji wśród nurków w regionie Raja Ampat jest Manta Sandy. W tym miejscu często można spotkać przepiękne manty, zwane także diabłami morskimi, które zachwycają swoją wielkością i z pewnością nie mają zbyt wiele wspólnego z żadnym złem. Mimo że osiągają szerokość około 7 metrów i ważą 2 tony, są bardzo łagodnymi stworzeniami. Spotkanie mant w ich naturalnym środowisku pozostaje przeżyciem, o którym nie da się szybko zapomnieć. Niektóre z nich uwielbiają bawić się bąbelkami wytwarzanymi przez aparaty do oddychania. Dlatego jeśli ktoś chce odwiedzić Raja Ampat nurkowanie w Manta Sandy to obowiązkowy punkt na planie wycieczki.

Cape Kri to kolejne niezwykłe miejsce na Raja Ampat. Życie podwodne w tym regionie jest bardzo zróżnicowane. Podczas jednego nurkowania można zobaczyć setki przepięknych gatunków ryb oraz koralowców. Z tego powodu większość nurków z ochotą wraca w tę lokalizację i za każdym razem dziwi się, kiedy podwodny świat wygląda zupełnie inaczej niż za pierwszym razem. W okolicach Cape Kri trudno trafić dwa razy na te same ryby. Dlatego każdy, kto tu zanurkuje, zyskuje pewność, że jest to jedyna okazja, aby podziwiać to, co go otacza.

SPRZĘT:

Pianka: temperatura wody wynosi ok. 29/30°C. Pianka o grubości 2-3 mm (zalecamy długą!!!)

Zawory do butli: DIN/INT

Płetwy:  kaloszowe lub paskowe

Sprzęt nurkowy / wypożyczanie: Radzimy zabrać na wyjazd własny sprzęt nurkowy. Istnieje możliwość wypożyczenia poszczególnych elementów na miejscu, jednak należy zgłosić to organizatorowi z wyprzedzeniem, najpóźniej na 10 dni przed wyjazdem.

Każdy uczestnik safari nurkowego musi posiadać komputer nurkowy!

BEZPIECZEŃSTWO:

Przed każdym nurkowanie prowadzona jest odprawa zapoznająca z miejscem nurkowym.

Komoro dekompresyjna: Najbliższa znajduje się w Manado na Sulawesi.

Odpowiedzialność: przed rozpoczęciem safari, przy zakwaterowaniu na łodzi, należy podpisać tzw. waiver, czyli dokument potwierdzający przyjęcie na siebie odpowiedzialności za nurkowania, oświadczenie co do stanu zdrowia oraz umiejętności. Jest to powszechnie stosowana praktyka!

Nurkowanie sprawdzające: (1-go dnia), jest obowiązkowe dla wszystkich uczestników.

Maksymalna dozwolona głębokość nurkowania to: 18 m dla OWD i 30 m dla AOWD.

Zakaz nurkowań dekompresyjnych!

Obowiązuje system buddy (partnerstwa)!

? Zostaw w domu – Twój bagaż będzie lżejszy!

• rękawiczki nurkowe,
• ręczniki kąpielowe i plażowe.

Ciekawostki:

• Walka o niepodległość: Czy Papuasi z zachodniej części wyspy Nowa Gwinea oderwą się od Indonezji? Od pół wieku walczą o niepodległość. Niestety, świat niewiele wie o tym konflikcie… Papuasi nie mają – jak Tybetańczycy – swojego Dalajlamy, który jeździłby po świecie niczym żywy symbol opresji. A ich prześladowca, Indonezja (to do niej należy Papua Zachodnia, część Nowej Gwinei), nie jest krwawą dyktaturą jak Irak czy Libia. To sojusznik USA i Australii, czyniący ogromne postępy na drodze do demokracji. Świat milczy, bo spokój w najliczniejszym muzułmańskim kraju świata jest na wagę złota (wyznawcy islamu stanowią blisko 90 proc. z 243 mln mieszkańców). Zwłaszcza w dobie rosnącego w siłę fundamentalizmu. Problem w tym, że po utracie przez Indonezję w 1999 r. Timoru Wschodniego separatyzm w Papui czy na sąsiednich Molukach jest największą zmorą władz. Bogata w złoto, miedź i gaz Papua jest zbyt cenna, by Dżakarta zgodziła się na referendum, w którym większość mieszkańców zagłosowałaby za niepodległością. Papua to najbiedniejsza i – poza Molukami – najbardziej zapalna cześć kraju-archipelagu. Bliżej stąd do wybrzeży Australii (250 km) niż do Dżakarty (3,2 tys.). Papuasi, których jest ok. 1,2 mln, bardziej przypominają Aborygenów niż Jawajczyków, dominującą nację Indonezji, a dzieli ich cywilizacyjna przepaść. Na skutek polityki kolonizacji tych drugich przybywa i Papuasi obawiają się, że staną się mniejszością we własnej ojczyźnie. W dużych miastach, np. Jayapurze, przyjezdni z Jawy czy Sumatry stanowią już trzy czwarte mieszkańców – to bogaci i klasa średnia, właściciele sklepów i dyrektorzy. Papuasi to głównie biedota. Ich organizacje separatystyczne utrzymują, że Papua została siłą wcielona do Indonezji tylko dlatego, że kiedyś była częścią holenderskich Indii Wschodnich. Eksperci i organizacje praw człowieka wzywają Indonezję do dialogu z Papuasami. Międzynarodowa Organizacja Kryzysowa (ICG), monitorująca światowe kryzysy, już dwa lata temu postulowała, by Dżakarta rozszerzyła autonomię prowincji i przystąpiła do negocjacji.
• Bioróżnorodność: W rejonie wysp Raja Ampat możemy spotkać 1 223 gatunków ryb, w tym 25 endemicznych gatunków ryb, 600 gatunków korali twardych (10 razy więcej niż na całych Karaibach), 75% wszystkich znanych gatunków korali, 57 gatunków Mantis Shrimp, 13 gatunków morskich ssaków, 5 gatunków zagrożonych żółwi morskich. Raja Ampat oprócz wspaniałej rafy jest słynne najbardziej słynne są manty, koniki morskie oraz rekiny Wobbegong.
• Rekiny Wobbegong (Brodatkowate): Rekiny o spłaszczonym ciele z szeroką i płaską głową. Fałdy skórne po obu stronach otworu gębowego tworzą charakterystyczną „bródkę”.
• Sorong: To największe indonezyjskie miasto za zachodnich rubieżach Nowej Gwinei. Położone na Półwyspie Ptasia Głowa, 200 tysięczne Sorong obmywają fale Oceanu Spokojnego.
• Lodowiec: Papua Zachodnia jest posiadaczem jedynego indonezyjskiego lodowca! Puncak Jaya, który będąc zarazem najwyższym szczytem całej Indonezji może się pochwalić jedynym lodowcem pomiędzy Himalajami i Andami.
• Złoto: Papua słynie z olbrzymich bogactw różnych bogactw naturalnych, wśród których na pierwsze miejsce wysuwa się złoto wydobywane na południu wyspy przez amerykańską spółkę Free Port. 
• Infrastruktura Papuy Zachodniej: brak infrastruktury, mostów, dróg wewnątrz wyspy czyni z niej dziewiczą i nie zbadaną w prawie 75%.
• Papua Zachodnia: zwana również kiedyś (przed uzyskaniem większej autonomii od rządu w Dżakarcie) Irian Jaya lub Irianem Zachodnim zajmuje 420 tysięcy km² Nowej Gwinea, czyniąc prowincję największą 22%-tową częścią składową całego Archipelagu Indonezji. Fenomenem jest fakt iż tak dużą przestrzeń zamieszkuje zaledwie 3 mln ludzi. Stolicą jest Manokwari.
• Papua: to nazwa autonomicznej prowincji Republiki Indonezji, usytuowanej we wschodniej części wyspy Nowa Gwinea.
• Nowa Gwinea: ze swoją powierzchnią prawie 800 tysięcy km² jest drugą co do wielkości wyspą świata po duńskiej Grenlandii.
• Korowajowie i Kombajowie: Wyprawa do Papui Zachodniej jest niespotykaną okazją do dotarcia w najbardziej niedostępne, rzadko odwiedzane przez białych tereny pomiędzy dopływami rzek Brazza, Digul i Eilanden, niedaleko granicy z Papuą – Nową Gwineą. Zamieszkane są one przez plemiona Kombajów i Korowajów – fascynujące grupy etniczne, z którymi pierwszy kontakt nawiązano dopiero w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Do dziś pozostają oni jednymi z najmniej poznanych i najbardziej wyizolowanych ludów. Kombaowie i Korowajowie zwani są „Ludźmi Drzew” z uwagi na to, że tradycyjnie budują swoje domostwa wysoko, pośród zielonych koron drzew, nieraz ponad dwadzieścia metrów nad ziemią! Czynią tak m.in. dla obrony przed wojowniczymi sąsiadami z plemiona Asmat. Korowajowie to jedni z ostatnich ludzi na ziemi, którzy nadal kultywują rytualny kanibalizm.
• Plemię Asmat: Asmaci to odizolowani od współczesnej cywilizacji ludzie zamieszkujący południową część Papui u wybrzeża morza Arafura. Mieszkają oni w małych wioskach złożonych z kilkudziesięciu lepianek. Z jednej strony wojownicy, potomkowie łowców głów i ostatni kanibale, z drugiej legendarni rzeźbiarze Oceanii. Potrafią wyrzeźbić niesamowite figurki oraz narzędzia z drewna.
• Tatuaż: Korowajowie są jednym z ostatnich w Papui Zachodniej ludów, u których tradycja ozdabiania ciała bliznami i tatuażem jest wciąż żywa. Tradycyjne techniki wykonywania tatuażu przy pomocy pigmentu z pasty z węgla drzewnego, są wypierane przez zdobycze cywilizacji w postaci elektrolitu do baterii.
• Wzrost indonezyjczyka: Średni wzrost mężczyzn z Indonezji to 158cm i jest najniższy na świecie.
• Linia Wallace’a: Hipotetyczna granica występowania fauny australijskiej i orientalnej wyznaczona na podstawie obserwacji przyrodnika Alfreda Russela Wallace’a.
• Indonezja: największy kraj wyspiarski na świecie z 13 466 wyspami, z których 922 są zamieszkane.